DRAGON QUEST® XI: Echoes of an Elusive Age

EINDELIJK!!!

Een vreemd woord om mee te beginnen aangezien dit spel al een tijdje uit is wanneer je dit leest. Toch kan ik niet anders dan je te laten weten dat dit spel VEEL te lang op zich heeft laten wachten. ‘Dragon Quest VIII: Journey of the Cursed King’ zag zijn release in de EU in April 2006. Maar laat je niet misleiden, alles tussen nummer acht en elf is geen opvolger. Toch niet als je meer wou van wat VIII geweldig maakte. Ik moest VIII een tweede kans geven eerdat ik inzag hoe geweldig het was. Maar ik heb drie keer geprobeerd om VII te spelen. En bij de laatste poging daarvan was ik plots 200 uur van mijn leven kwijt! Maar het was zeker niet hetzelfde, het was misschien beter.

Maar het zevende spel ziet er te oud uit voor casual spelers, en net als achtste nooit uitgekomen op de PC. De hele reeks en de verschillen uitleggen is echter naast het punt. Dragon Quest heeft een zekere magie, een charme als je wil.

Sommige spelen games voor de competitie of uitdaging, anderen puur voor de ontspanning. Als je in de laatste categorie hoort, is Dragon Quest het beste dat je kan vragen. Net als Dragon Ball is Akira Toriyama betrokken in dit langstaande success en is het iconisch voor Japan.

Sommige spelen games voor de competitie of uitdaging, anderen puur voor de ontspanning. Als je in de laatste categorie hoort, is Dragon Quest het beste dat je kan vragen. Net als Dragon Ball is Akira Toriyama betrokken in dit langstaande success, en is het iconisch voor Japan.

Maar het verschil is dat Dragon Ball is dat het Japan niet naar buiten toe vertegenwoordigd. Nee, het is geen megasuccess naar buiten toe. Voor DQ is het intern. In zulke mate dat er een mythe is dat het verboden is om DQ spellen uit te brengen doorheen de weekdag. Zoals vele geruchten is er een kern van waarheid achter. Maar het was een beslissing uit de dagen van Enix, om na klachten van de politie, het effect dat WoW expansies hadden te meiden. In tegenstelling tot Dragonball is het cultuur dat geleefd wordt, en niet beschouwd. Het staat op geen enkele vakantiebrochure of geschiedenis boek. (Soort van.. Je ziet illustraties ervan overal) Maar het is daarom niet minder echt.

Als ik ergens commentaar op moet geven is het dat ik voor het eerst heb meegemaakt dat er ‘reverse-tracks’ zijn, in iets anders dan een racespel. Was de toevoeging van die goedkope truuk echt nodig?