Deponia

De ziel van Point & Click

Nog geen klassieker, maar wel degelijk een van de beste point ‘n click adventure games ooit. Het heeft charme, humor, puzzles die uitdagend maar best eerlijk zijn, en is super relaxed om te spelen.

Als het aankomt op gameplay is het duidelijk dat men geleerd heeft van voorgaande spellen in het genre. Al de goede aspecten zijn bewaard, maar al de vervelende zaken zijn afwezig. Je moet nu en dan wat hard nadenken, maar niets is echt onlogisch, al is het soms absurd.

De personages, wereld en verhaal zijn ook geheel uniek. Het team achter het spel heeft zich duidelijk niet laten vervallen in blinde en smakeloze homage. Met het verval en de dood van LucasArts, is er misschien toch hoop voor het genre.

Rufus is een bewoner van de wereld Deponia. Net als elke goed hoofdpersonage is hij een zelfbedienende (en hier ook egomanische) kerel, die weigert zich neer te leggen bij zijn lot. Een begrijpelijke ambitie gezien Deponia een enorme vuilnisbelt van een wereld is.

Rufus is een dromer, en niet al te slim. Hij heeft reeds lange tijd de gekste plannen gemaakt, en geprobeerd, om Elysium te bereiken. Elysium is een gigantisch ruimtestation dat boven Deponia hangt, en waar de mensen vermoedelijk erg rijk en welvarend zijn. Je volgt Rufus door hem te helpen met zijn laatste poging om met de hulp van een raket, een porta-potty en een trein er te geraken. Maar een bijzondere ontmoeting veranderd voor het eerst echt zijn leven.