Final Fantasy X/X2 HD Remaster

X-2 is OK.

Ik weet eerlijk gezegd niet goed waar ik hier moet beginnen. Begin ik over de typische clichés binnen het JRPG genre, of begin ik gewoon alinea’s lang lof te zingen? Ik kan me nog niet eens kritisch opstellen want er is niet echt iets dat ik kan aanduiden als slecht. Het plot wordt ingewikkelder en verwarrender naar het einde toe. Maar het is nog altijd erg goed geschreven. Als je denkt dat het niet klopt, is het gewoon een teken dat je niet doorhebt wat er gebeurd is. Als er een spel is waarvan ik zou zeggen dat je echt het gevoel hebt dat je samen met de personages de waarheid uitzoekt, dan is het dit spel. De waarheid is verborgen, goed verborgen. FFX is het spel dat mij toonde dat games meetellen als medium om een verhaal te vertellen. Het is geen toeval dat het één van de voornaamste reeksen als het aankomt op storytelling. Dit is het spel dat mijn interesse in JRPGs heeft aangewakkerd.

Goed dan. Laten we dit stuk per stuk doen. De cutscenes. Perfect, het begin van het spel deed mijn mond openvallen destijds en is nog altijd indrukwekkend. Dit spel kwam uit in 2001! De gameplay? Uitstekend. De personages? Khimari laat misschien een beetje te wensen over, maar dat is zijn schuld (weet niet waarom ik dit niet op de devs of schrijvers kan steken). Ik bedoel, hellebaarden zijn metal AF. Dus dat, en het feit dat hij een blue mage (niet de meest effectieve carrière ooit, maar cool als concept) is, maakt dat uiteindelijk helemaal goed. Niet? De muziek is ofwel catchy of erg emotioneel. En om het af te ronden is de wereld geloofwaardig en interessant voor een fantasiewereld.

Het zou echter geen Square-Enix game zonder ten minste een paar stomme zaken erin. Zoals bliksem. Bliksem ontwijken is dom. Maar voor Lulu haar ultieme wapen het 200 keer moet ontwijken is gewoon achterlijk! Daar! Ik heb iets negatief aangeduid. Thank you, come again.

Als je een spel wilt dat je volkomen ontspannen kan spelen, dan raad ik dit aan. Ik had tijdens het paasexamen in het vijfde middelbaar meer dan veertig uur gespeeld. En nooit zo een goede cijfers gehaald! Maar dat wil je zelf misschien niet doen..

Als laatste wil ik een cryptische hint na laten. Je hoeft niet alle tijd in alle personages te steken. Je kan je gerust focussen op de helft. Je moet gewoon juist en creatief gebruik maken van Riku op het juiste moment. Het heeft iets te doen met een groot nat ‘tapijt’. Trust me you’ll know when.