Genre | 2D Fighter | |
Release | 2002 | |
Linux | Platinum | |
MacOS | N/A | |
Steam | €8,99 | €1,79 |
GOG | N/A |
2D fighters zijn al tijdje over het hoogtepunt van hun populariteit. Bovendien heeft het genre ook nooit zo een grote aanhang gehad in het westen, als dat het in Japan genoot. Dragonball FighterZ heeft even terug aandacht getrokken naar dit genre, maar in dat geval zegt het meer over de populariteit van Dragonball.
Team Fighters hebben me nooit echt aangesproken: En als ook jij verlangt naar 1 vs 1 gevechten tot het uiterste, dan is er weinig beters. Streetfighter II? Heeft zijn tijd gehad. Streetfighter IV? Goed, maar niet geweldig. En over de vijfde spreken we gewoon niet. Best doen alsof het niet bestaat zelfs.
Dusja, ik lijk steeds terug te komen bij Blazblue en Guilty Gear van dezelfde ontwikkelaar en uitgever.. Een beetje spijtig want, de spellen gelijken erg buiten de personages. Maar als je slechts een van de twee gaat proberen, dan kun je best Guilty Gear kiezen. Want Dizzy zit erin, en de muziek rocked harder!
Serieus wat wil je meer in een fighter? De controls zijn precies. Het spel is makkelijk te leren, maar moeilijk om volledig onder de knie te krijgen. Wat het erg competitief maakt. Een belangrijke combinatie in alle multiplayer spellen. Zeker spellen als deze. De personages zijn ontzettend divers en het verhaal is net goed genoeg om elk personage te leren kennen en uit te proberen. U zegt ‘Story Mode’, en ik hoor ‘tutorial’. Tegenwoordig lijkt het alsof elk spel in elk genre een uitgebouwd verhaal nodig heeft. Als je absoluut je er in wil verdiepen is er wel wat meer onzinnige diepgang. Maar doorgaans doet het wat het moet doen zoals bij andere toppers als Tekken, Dead or Alive. Een wereld voorzien waarin de personages kunnen bestaan. Voldoende gebeurtenissen om ze van bestaansreden en motivatie te voorzien. En dan uiteindelijk de minimale hoeveelheid context en excuus voorzien om ze keihard op elkanders smoel te laten slaan! Maar als je er wel aandacht aan wil besteden. Let dan gewoon op voor de ‘zuster’ met de yo-yo’s. Die is in een zekere zin misschien de uniekst van ze allemaal!