Kingdoms of Amalur: Reckoning

De beste singleplayer MMO ooit

Laten we eerlijk zijn. Veel MMO spelers, spelen vooral solo. Kingdom of Amalur geeft je de optie om talloze uren een MMO te spelen zonder dat je met een server verbinding moet maken. Al ben ik niet zeker of dat precies hun bedoeling was..

Een andere eenvoudige manier om het spel samen te vatten is: “Fable als het niet overrated was”. Fable is een spel dat bekend en geliefd is omdat, laten we eerlijk zijn, het zowat de enige RPG op de Xbox was buiten Morrowind. Zeker de enige exclusieve RPG althans. En deze game heeft er wel wat gelijkenissen ermee. Het heeft geen sterk verhaal of diepgaande dialoog met boeiende characters. Iets dat een fataal probleem zou moeten zijn voor een singleplayer RPG. De dialoog is niet al te slecht geschreven, maar de wereld voelt een beetje oppervlakkig door de lineaire wegen en het saaie volk erin. En ook de visuals zijn in een gelijkaardige stijl.

Een andere eenvoudige manier om het spel samen te vatten is: “Fable als het niet overrated was”. Fable is een spel dat bekend en geliefd is omdat, laten we eerlijk zijn, het zowat de enige RPG op de Xbox was buiten Morrowind. Zeker de enige exclusieve RPG althans. En deze game heeft er wel wat gelijkenissen ermee. Het heeft geen sterk verhaal of diepgaande dialoog met boeiende characters. Iets dat een fataal probleem zou moeten zijn voor een singleplayer RPG. De dialoog is niet al te slecht geschreven, maar de wereld voelt een beetje oppervlakkig door de lineaire wegen en het saaie volk erin. En ook de visuals zijn in de gelijkaardige stijl waar ik geen naam voor kan vinden.

Het is wellicht toepasselijk design, gezien het fatalistische thema van het spel. Waarbij door eerst gestorven te zijn, en dan terug tot leven gebracht, je verlost bent van het lot. Hierdoor kan je zelf kan beslissen welk pad in het leven je bewandeld. Maar het spel is niet zo ambitieus, dus daarmee bedoel eigenlijk ik welke combat class je kiest. En dat is op dat vlak dan ook de enige keuze die je hebt. Dit is immers niet een MMO. Geen idee waarom ik daar weeral aan dacht..

Hoe dan ook. Je kan de klasse kiezen door punten te investeren in de drie meest typische stats: might (strenght), finesse (dexterity) en Sorcery (intelligence/magic). Door in meer dan eentje te investeren unlock je dus hybrid classes (ze staan erop om ze “Destinies” te noemen). Maar het gaat hier om een Action RPG met uitstekende gameplay. Wat het het beste doet is combat. Er zijn drie categorieën van wapens, met elk weer drie wapen types. Net als je classes zijn de categorieën ingedeeld naargelang de main stats, en de types naargelang gameplay. De regel van drie door en door.

De combinatie van zwaard en chackrams maakte het bijvoorbeeld mogelijk om in allerhande richtingen van dichte en middelverre afstand te vechten. En het was niet alleen fun, maar zag er ook nog eens cool uit ook! De QTEs zijn kort en toepasselijk waardoor ze niet storen. Sterker nog, ze zijn eigenlijk goed. En ik voel niet eens schuldgevoel met dat toe te geven.

Het spel was nog beter geweest als ze het niet vereist maakte om altijd een vuur-wapen (niet ‘vuurwapen’) bij te hebben, omdat het spel letterlijk vol webben en spinnen zit. Er is een soort van toestel voor balades te spelen als een soort van end-game content (nee nogmaals dit is geen MMO), maar het is niet echt geïmplementeerd. Balades zijn iets met betrekking tot de “elfen” van dit spel. En meer dan in welk ander RPG of fantasie verhaal dan ook, zijn het een bende melodramatische aanstellers die het als een soort van oxymoronische competitie hebben gemaakt van het tonen wie het meest fatalistisch is. De camera weet niet wat het moet aanvangen met cutscenes. De normale moeilijkheidsgraad is veel te makkelijk. Serieus speel het gewoon op hard. Het komt goed ik beloof het je, anders weet je niet wat je met al je potions en blacksmithing gaat doen. Wie heeft alchemie nodig als je genoeg health en mana potions hebt om over te gieten in vaten?

Nu heb ik al erg veel zitten zagen over dit spel, dus waarom raad ik het in godsnaam aan? Wel.. Ik had op 10 dagen 96 uren gespeeld alsof het een verslavende MMO is. En ik vond het grappig dat Sadam Hoessein in een spel zit dat nu officieel het bezit is van een Amerikaanse staat. En is dat niet genoeg?