Portal

The cake is a..

Niemand zag het aankomen toen Portal toesloeg. Het spel werd samen met spellen als de lang verwachte Half-Life 2 en Team Fortress 2 gebundeld in de ‘Orange Box’ van Valve. Het succes van de Orange Box was nagenoeg ongekend. Alsof het niet veel voorstelde, slechts een aangenaam extraatje was zelfs, zat er Portal bij. En dit is een spel als geen ander.

Portal is uniek. Het is een eenvoudig spel, met een beperkt verhaal, weinig variatie in hoe de omgeving er uit ziet, je komt zowat niemand anders tegen, enzovoorts. Oh, en het is ook eerder aan de korte kant. Nee meneer of mevrouw (en de magische regenboog er tussenin), dit spel heeft geen gram vet op zich! En toch is het meesterlijk geschreven en ontworpen, en vloeit het over van persoonlijkheid en humor. Welke stroming van gedachtegang het ook is dat dit spel ook volgt, het wordt te weinig beoefend in deze wereld.

Maar genoeg kontelikken. Ik moet, met enige moeite, daarmee stoppen om je te vertellen wat voor spel dit nu eigenlijk is. Portal is een puzzelspel. Maar in het onderscheidt zich van de meeste spellen in het genre die er aan voorheen gingen. Het wordt vanuit de eerste persoon gespeeld, en er liggen geen hoop voorwerpen die je tegen allerhande andere zaken moet aanwrijven om iets te laten gebeuren. En het is al helemaal niet als Tetris.

Alles speelt zich af in een laboratorium, waarin je de labrat bent. Onder constant toezicht zul je met behulp van portalen, de ene puzzel na de andere oplossen in de hoop het einde te halen. Op het einde van je persoonlijke doolhof wacht geen kaas. Er werd je taart beloofd! En niets zal je in de weg staan..